انواع استانداردهای USB همواره با شماره‌هایی مانند USB 2 و USB 3 شناخته می‌شوند. این شماره‌ها به ویژگی‌ها و تغییرات و اصلاحات اعمال‌شده در این درگاه‌ها در گذر زمان اشاره دارند.

علاوه‌براین، از زمان ورود درگاه USB Type-C به بازار با استاندارد USB 3.0، این درگاه به‌عنوان اصلی‌ترین ورژن USB شناخته می‌شود و طراحی بهتر آن به‌همراه سرعت خوبی که دارد باعث شده است تقریباً استفاده از درگاه‌های Mini و Micro را کنار بزند.

همچنین، با معرفی استانداردهای USB 3.2 و USB 4، درگاه USB Type-C توانسته است جایگزین مناسبی برای درگاه‌ها و اتصالات USB Type-A نیز باشد.

سرعت انتقال داده در نسخه 3.1 به ۱۰ گیگابیت‌برثانیه می‌رسد و نسخه 3.2 می‌تواند این مقدار را با استفاده از قابلیت دو-مسیره به دوبرابر برساند و به‌راحتی سقف ۲۰ گیگابیت‌برثانیه را پر کند. این در حالی است که این سرعت بالا همچنان دربرابر رقیب USB یعنی درگاه تاندربولت (Thunderbolt) کم به‌نظر می‌رسد.

برای تشخیص درگاه‌های سازگار با استاندارد USB 3.0 و 3.1 و 3.2 می‌توان به رنگ آبی و قرمز به‌کار‌رفته در آن‌ها توجه داشت. البته، این رنگ‌ها بیشتر در نوع درگاه Type-A به‌کار می‌رود و درگاه‌های Type-C اغلب از رنگبندی تبعیت نمی‌کنند.

این نسخه از استاندارد یو‌اس‌بی در حالت دو-مسیره سرعت انتقال داده را به ۴ گیگابیت‌برثانیه می‌رساند و پشتیبانی بهبودیافته‌ای برای سیگنال‌های DisplayPort و PCI Express ارائه می‌کند. علاوه‌براین، ویژگی‌های انتقال برق USB 3.X را بهبود می‌بخشد.

نکته‌ی مهم درباره نسخه 4.0 یو‌اس‌بی این است که سرعت نقل و انتقال داده در آن با سرعت تاندربولت ۳ برابری می‌کند. این در حالی است که نسل دوم این استاندارد یعنی USB 4.2 سرعت انتقال داده را به ۸۰ گیگابیت‌برثانیه می‌رساند. افزون‌براین، افزایش پهنای باند و بهبود انتقال برق نیز در آن مورد توجه قرار می‌گیرد.

در هر نسخه از USB، سرعت انتقال اطلاعات و میزان نیروی انتقالی (جهت شارژ دستگاه‌ها و...) افزایش یافته است. همچنین در نسخه‌های مختلف USB شاهد تغییراتی در ظاهر این درگاه‌ها نیز بوده‌ایم. باوجوداین، به‌کمک انواع مختلف آداپتورها، هاب‌ها و دانگل‌ها امکان تطبیق درگاه‌ها و کانکتورهای متفاوت با یکدیگر فراهم شده است.

منظور از انواع درگاه‌های یو‌اس‌بی جدای از نسخه استاندارد آن‌ها از نظر نرم‌افزاری، به طراحی و فرم‌فکتور آن‌ها اشاره دارد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

درگاه‌های USB دارای اشکال و ابعاد مختلفی هستند. اولین شکل درگاه‌های USB به‌ نام USB-A یا USB Standard-A شناخته می‌شد که امروزه نام USB Type-A بیشتر به‌ کار می‌رود.

این فرم‌فکتور مستطیل‌شکل آشنا را که حداقل سه‌بار باید آن را امتحان کنیم تا متصل شود، مدت زیادی است که مورد استفاده قرار گرفته‌اند. درگاه‌های Type-A در طیف وسیعی از وسایل و ابزارها از جمله کامپیوترهای شخصی و  لپ تاپ ها استفاده می‌شوند؛ احتمالاً ماوس و صفحه‌کلیدی که هم اکنون استفاده می‌کنید نیز از چنین درگاهی استفاده می‌کنند.

بنابراین، می‌توانیم USB Type-A را به‌عنوان فرم‌فکتور پیش‌فرض به‌حساب آوریم، زیرا تقریباً بین تمام انواع درگاه‌های USB، در بین نسل‌های مختلف شناخته‌شده‌تر است و بیشتر افراد با شنیدن نام USB شکل آن به‌ ذهنشان می‌آید.

با‌این‌حال، بعد از فراگیر شدن نسخه USB 3.1 روی USB Type-C، نوع A درگاه یو‌اس‌بی دیگر به‌عنوان نسخه اصلی شناخته نمی‌شود و رفته‌رفته کاربرد آن کمتر می‌شود.

USB-B که با نام‌های USB Standard-B یا USB Type-B نیز شناخته می‌شود، دارای شکلی چهارگوشه با لبه‌های اریب در قسمت بالا است. این نوع یو‌اس‌بی در نمونه‌های Mini و Micro نیز طراحی شد.

در حالی که اغلب رایانه‌ها و کامپیوتر‌های شخصی به درگاه USB-A مجهز هستند، دستگاه‌هایی که به آن‌ها وصل می‌شوند نظیر چاپگر‌ها و اسکنرها، معمولاً از درگاه USB-B استفاده می‌کنند.

علاوه‌براین، اکثر گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها (به‌جز محصولات اپل) در گذشته از نوعی از درگاه USB-B که به‌نام USB Micro-B یا Micro-USB شناخته می‌شوند، استفاده می‌کردند و برخی دستگاه‌ها نظیر دوربین‌های GoPro نیز قبلاً درگاه‌هایی موسوم به USB Mini-B داشتند.

از بین سایر دستگاه‌هایی که شاید امروزه همچنان از اتصال USB Type-B بهره‌مند باشند، می‌توان به برخی مدل‌های درایوهای حافظه اکسترنال اشاره داشت.

نمونه‌های مینی و مایکرو انواع USB Type-A و Type-B نیز با توجه به نوع طراحی برای دستگاه‌های کوچک‌تر طراحی شدند و از نظر مشخصات و ویژگی‌های براساس نسخه استاندارد USB می‌توان آن‌ها را طبقه‌بندی کرد.

اتصال USb Type-C کوچک و باریک‌تر از فرم فکتورهای قبلی است و ظاهری بیضی‌شکل دارد و یکی از نقاط قوت در طراحی آن امکان اتصال از هر طرفی است. بنابراین، نیاز نیست حتماً آن را از یک طرف صحیح وارد درگاه کنید و از هر طرف که باشد اتصال برقرار خواهد شد.

می‌توان گفت حرف C در نام این درگاه تا حدی به شکل ظاهری آن اشاره دارد که گوشه‌های گرد (شبیه به حرف C) دارد. یکی از برتری‌های USB-C نسبت به نمونه‌های قبلی، امکان اتصال درگاه به‌صورت رو به بالا و رو به پایین است.