مجازی سازی سرور به تکنولوژی ایجاد نمونه های مجازی از هر سیستم عامل بر روی یک بستر مجازی گفته می شود. تا قبل از ظهور و رونق مجازی سازی سرور به عنوان شریان اصلی زیرساخت های IT، به ازای پیاده سازی هر سیستم عامل نیاز به سرورهای فیزیکی با ویژگی های پردازشی، فضای ذخیره سازی، حافظه و سایر سخت افزارهای متناسب با سیستم عامل اجرایی وجود داشت.  به دلیل دسترسی یک سیستم عامل به تمامی منابع پردازشی سخت افزار میزبان یا همان سرور فیزیکی و هدر رفت قابل توجه منابع سخت افزاری، راهکار سنتی دیگر جوابگوی نیازهای روزافزون صنعت IT نبود. در نتیجه، فناوری مجازی سازی به عنوان یکی از برترین راهکارها ارائه شد.

در بسترهای مجازی، ماشین های مجازی در ارتباط با سرور فیزیکی بوده و یک هایپروایزر (hypervisor) وظیفه به اشتراک گذاری منابع سخت افزاری میزبان با هر یک از ماشین های مجازی را دارد. فناوری مجازی سازی با ایجاد بستری مجازی برای اشتراک گذاری منابع فیزیکی با تعداد زیادی از ماشین‌های مجازی، کاهش قابل توجه فضای لازم تجهیزات دیتاسنتر و هزینه های مرتبط با خرید و نگهداری سخت افزارهای فیزیکی را برای سازمانها به ارمغان می آورد.

از جمله مزایای استفاده از سرورهای مجازی می توان به موارد ذیل اشاره نمود :

صرفه جویی در هزینه

پایین آمدن هزینه های نگهداری ، سیستم سرمایش و نیروی انسانی

قابلیت اطمینان بالا و دسترسی بالا  High availability

استفاده بهینه از منابع سخت افزاری سازمان و بالا بردن بهره وری

سرعت راه اندازی بالا و قابلیت ارتقا

فرایند درخواست سرور مجازی: