روی بخش جدید به‌نام Unallocated راست‌کلیک و New simple partition را انتخاب کنید.

مرحله‌ی ۵: دستورالعمل‌های روی ابزار را دنبال کنید تا فرآیند ساخت پارتیشن جدید کامل شود.

۴. نصب ویندوز جدید

در این مرحله معمولاً باید رایانه‌ی خود را با رسانه‌ی قابل‌ بوت که در مراحل قبل ساخته‌اید راه‌اندازی کنید، اما ویندوز ۷ و ۱۰ و ۱۱، گزینه‌ای کاربری برای اجرای نصب ویندوز جدید به‌طور مستقیم ازطریق File Explorer دارند.

مرحله‌ی ۱: اطمینان حاصل کنید رسانه‌ی نصب ویندوز شما (DVD یا فلش USB) به رایانه متصل است و سپس وارد File Explorer شوید. روی This PC در قسمت سمت‌چپ کلیک کنید.

مرحله‌ی ۲: روی رسانه‌ی نصب، دابل کلیک کرده و یک منو برای نصب ویندوز مشاهده خواهید کرد. اکنون روی Custom (advanced) کلیک کنید.

مرحله‌ی ۳: وقتی از شما سؤال شد که می‌خواهید ویندوز جدید کجا نصب شود، هارد دیسک مجزا یا پارتیشنی که در مراحل قبل ایجاد کرده‌اید را انتخاب و سپس روی Next کلیک کنید.

مرحله‌ی ۴: سایر مراحل نصب را با توجه به ترجیحات موردنظرتان دنبال کنید.

مرحله‌ی ۵: از مدیر بوت ویندوز برای جابه‌جایی بین سیستم‌عامل‌ها استفاده کنید.

بوت دوگانه‌ی ویندوز شما اکنون آماده است. هر زمان که کامپیوتر خود را راه‌اندازی یا ری‌استارت کنید، مدیر بوت را مشاهده خواهید کرد. ازطریق این بخش می‌توانید ویندوز موردنظرتان را انتخاب کنید. از کلیدهای جهت‌نمای کیبورد خود برای پیمایش گزینه‌ها استفاده کنید و پس از انتخاب سیستم‌عامل موردنظر، کلید اینتر را فشار دهید.

بوت دوگانه‌ی ویندوز و لینوکس

اگر قصد دارید ویندوز و لینوکس را به‌طور همزمان روی یک کامپیوتر اجرا کنید ابتدا باید توزیع لینوکسی موردنظرتان را انتخاب کنید. ازجمله محبوب ترین توزیع های لینوکسی می‌توان به اوبونتو، دبیان و مانجارو اشاره کرد، اما صدها گزینه‌ی دیگر نیز دردسترس شما قرار دارد که هرکدام ویژگی‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌دهند.

ما در این راهنما از لینوکس مینت استفاده می‌کنیم اما نصب سایر توزیع‌ها نیز تقریباً مراحل یکسانی دارد. ابتدا باید فایل ایمیج توزیع لینوکسی موردنظرتان را دانلود کنید.

مرحله‌ی ۱: فایل ایمیج لینوکس را دریافت کنید.

می‌توانید فایل ایمیج لینوکس Mint را به‌طور مستقیم از وب‌سایت رسمی آن دانلود کنید. اگر از توزیع‌های دیگر استفاده می‌کنید، فایل آن‌ها را در وب‌سایت رسمی آن‌ها دانلود کنید.

مرحله‌ی ۲: ایجاد رسانه‌ی قابل بوت.

برای انجام این‌کار به یک درایور فلش USB خالی نیاز دارید. ساده‌ترین راه برای تبدیل فلش USB به رسانه‌ی قابل بوت، دنبال‌کردن دستورالعمل‌های انجام این‌کار در وب‌سایت رسمی سیستم‌عامل موردنظر است.

مرحله‌ی ۳: ایجاد پارتیشن برای نصب سیستم‌عامل لینوکس.

اگر از کامیپوتر رومیزی استفاده می‌کنید، می‌توانید به‌سادگی یک هارددیسک اضافه خریداری و آن را روی سیستم خود نصب کنید. درغیر این‌صورت دستورالعمل‌های زیر را برای ساخت پارتیشن جدید دنبال کنید.

مرحله‌ی ۴: روی نماد ویندوز در نواروظیفه راست‌کلیک کرده و Disk Management را انتخاب کنید.

در Disk Management، پارتیشنی که قصد دارید به دو پارتیشن تقسیم شود را برگزینید. اگر فقط یک درایو دارید، به احتمال زیاد این درایور با نام C مشخص شده است. روی آن راست‌کلیک کرده و Shrink Volume را انتخاب کنید.

در کادر محاوره‌ای که باز می‌شود، انتخاب کنید پارتیشن جدید با چه حجمی ساخته شود. برای نصب لینوکس مینت حداقل ۳۰ گیگابایت فضا نیاز خواهید داشت.

شما می‌توانید به‌سادگی فضای خالی ایجاد شده را رها کنید. نصب کننده‌ی لینوکس مینت برای ساخت پارتیشن جدید از این فضا استفاده خواهد کرد. اکثر نصب‌کننده‌های لینوکسی نیز همین قابلیت را ارائه می‌دهند. اگر در این‌مورد اطمینان ندارید اسناد رسمی را از وب‌سایت سازنده‌ی توزیع خود مرور کنید.

مرحله‌ی ۵: بوت امن UEFI را غیرفعال کنید.

ویندوز ۱۰ و ۱۱ قابلیت به‌نام Secure Boot دارد که هدف آن، جلوگیری از دستکاری مخرب نصب ویندوز شما است. بااین‌حال، امکان دارد این ویژگی هنگام بوت دوگانه با لینوکس، مشکلاتی ایجاد کند. غیرفعال کردن این قابلیت با توجه به سخت‌افزار خاص شما می‌تواند ضروری باشد یا نباشد، اما برای جلوگیری از بروز خطا در آینده، ایمن‌ترین راهکار این است Secure Boot را از ابتدا خاموش کنید.

برای خاموش کردن بوت امن، باید به تنظیمات UEFI دسترسی داشته باشید. UEFI (Unified Extended Firmware Interface) نرم‌افزاری است که روی مادربردهای مدرن اجرا می‌شود.

۱. منوی استارت را باز کرده و روی نماد تنظیمات کلیک کنید.

۲. در پنجره‌ی تنظیمات روی Update & Security کلیک کنید.

۳. در پنل سمت چپ روی Recovery کلیک کنید.

۴. زیر Advanced startup روی Restart کلیک کنید.

۵. قبل‌از بارگیری ویندوز، رایانه‌ی شما دوباره راه‌اندازی و در منوی گزینه‌ها بوت می‌شود. روی Troubleshoot کلیک کنید.

۶ روی Advanced options کلیک کنید.

۷. روی UEFI Firmware Settings کلیک کنید.

۸. اکنون در منوی تنظیمات مادربرد خود خواهید بود و نحوه‌ی ظاهر آن کاملاً به سازنده‌ی مادربرد شما بستگی دارد. شما باید گزینه‌ی Secure Boot را پیدا کرده و آن را غیرفعال کنید. اگر نمی‌توانید گزینه‌ی موردنظر را پیدا کنید، عبارت Secure Boot و نام سازنده‌ی مادربرد خود را در گوگل جستجو کنید.

۹. روی کیبورد کلید F10 را فشار دهید تا تغییرات ذخیره شود و از تنظیمات UEFI خارج خواهید شد.

۱۰. اکنون رسانه‌ی بوت لینوکسی خود را اجرا کنید.

اطمینان حاصل کنید درایو فلش USB که نصب‌کننده‌ی لینوکس روی آن قرار دارد به رایانه‌ی شخصی شما متصل است.

برای دسترسی به مدیر بوت، Shift را را روی صفحه‌کلید خود نگه داشته و با کلیک‌راست روی نماد ویندوز در نواروظیفه و کلیک کردن روی Shut down or sign out، گزینه‌ی Restart را انتخاب کنید.

پس‌از راه‌اندازی مجدد کامپیوتر، بوت منیجر ویندوز را مشاهده خواهید کرد. برای رفتن به درایو USB لینوکس باید از کلید‌های جهت‌نمای بالا و پایین روی صفحه‌کلید خود استفاده کنید. هنگامی‌که این مورد را انتخاب کردید روی کلید اینتر فشار دهید.

مرحله‌ی ۶: پارتیشن‌های لینوکس خود را بسازید.

نصب‌کننده را دنبال کنید تا به صفحه‌ی نوع نصب برسید و سپس Something else را انتخاب کنید.

شاید تمایل داشته باشید در این مرحله درباره‌ی طرح‌های پارتیشن‌بندی لینوکس تحقیق کنید. شاید بخش مستندات اوبونتو برای شما مفید باشد اما اساساً باید فضای درایو موجود را به‌حداقل سه‌ پارتیشن تقسیم کنید.

• /(root) - جایی‌که همه‌ی فایل‌های سیستمی و اکثر برنامه‌ها روی آن ذخیره می‌شوند.
• /swap - جایی‌که سیستم هنگام کم‌بود رم، از آن به‌عنوان حافظه‌ی اضافه استفاده خواهد کرد.
• home - جایی‌که سایر فایل‌ها و اسناد شما ذخیره خواهند شد.

اگر لینوکس را روی هارد دیسک جدید نصب می‌کنید، آن را در این صفحه پیدا کرده و انتخاب و درغیر این‌صورت، فضای خالی که قبلاً برای آن ایجاد کرده‌اید را پیدا کنید.

۱. ساخت پارتیشن /(root)

پس‌از انتخاب درایو جدید یا فضای خالی در درایو موجود، روی علامت + کلیک کنید. با این‌کار، پنجره‌ی Create Partition باز می‌شود. در این بخش می‌توانید پارتیشن اصلی لینوکس را ایجاد کنید. شما باید فضای کافی به این پارتیشن اختصاص دهید زیرا سیستم‌عامل‌ها و سایر برنامه‌های اصلی روی این فضا ذخیره خواهند شد. توصیه می‌شود حداقل ۱۰ گیگابایت برای این درایو اختصاص دهید اما با توجه به تعداد برنامه‌هایی که قصد دارید از آن‌ها استفاده کنید، شاید تا ۵۰ گیگابایت نیاز داشته باشید. اندازه‌ی این پارتیشن برحسب مگابیت تعیین می‌شود و بنابراین به‌یاد داشته باشید هر گیگابایت معادل تقریباً ۱۰۰۰۰ مگابیت است.

گزینه‌هایی که برای ساخت پارتیشن اصلی نصب لینوکس باید انتخاب کنید به‌شرح زیر است:

• حجم: حداقل ۱۰۰۰۰ مگابیت یا حداکثر ۵۰۰۰۰ مگابیت
• برای پارتیشن جدید تایپ‌کنید: Primary
• مکان پارتیشن جدید: Beginning of this space
• استفاده به‌عنوان: Ext4 journaling file system
• نقطه‌ی نصب: / (اسلش)

۲. ساخت پارتیشن swap

دوباره روی علامت + کلیک کنید. اکنون باید پارتیشنی را ایجاد کنید که سیستم‌عامل شما به‌عنوان حافظه‌ی موقت در مواقعی که رم کافی دردسترس نیست از آن استفاده خواهد کرد. توصیه می‌شود این پارتیشن را به‌اندازه‌ی رم فیزیکی کامپیوتر خود تعیین کنید. به‌عنوان مثال اگر سیستم شما ۶ گیگابایت رم دارد، مقدار این پارتیشن را نیز ۶۰۰۰ مگابایت اختصاص دهید.

گزینه‌هایی که برای ساخت پارتیشن swap باید انتخاب کنید به‌شرح زیر است:

• حجم: ۶۰۰۰ مگابایت
• برای پارتیشن جدید تایپ کنید: Primary
• مکان پارتیشن جدید: Beginning of this space
• استفاده به‌عنوان: swap area

۳. پارتیشن home را ایجاد کنید.

دوباره روی علامت + کلیک کنید. اکنون باید پارتیشن home را بسازید. این مکان، جایی است که همه‌ی فایل‌ها و اسناد اضافه‌ی شما روی آن ذخیره خواهند شد. این بخش درواقع بزرگ‌ترین پارتیشن شما خواهد بود و می‌تواند تمام فضای باقی‌مانده را به آن اختصاص دهید.

گزینه‌هایی که برای ساخت پارتیشن home باید انتخاب کنید به‌شرح زیر است:

• حجم: کل فضای باقی‌مانده از درایو شما
• برای پارتیشن جدید تایپ کنید: Primary
• مکان پارتیشن جدید: Beginning of this space
• استفاده به‌عنوان: Ext4 journaling file system
• نقطه‌ی اجرا: home

پس از اعمال تنظیمات پارتیشن‌ها روی Install کلیک کنید.

مرحله‌ی ۷: نصب لینوکس

اکنون می‌توانید مراحل نصب‌کننده را طبق نیاز خود تکمیل کنید. در مینت، از شما درخواست می‌شود منطقه‌ی زمانی و طرح صفحه‌کلید خود را نیز انتخاب کنید و علاوه‌براین یک نام کاربری و گذواژه‌ی جدید بسازید.

مرحله‌ی ۸: از مدیر بوت برای جابه‌جایی بین سیستم‌عامل ویندوز و لینوکس استفاده کنید.

پس‌از پایان مراحل نصب لینوکس، هرزمان که کامپیوتر خود را دوباره راه‌اندازی کنید، با صفحه‌ی GRUB یا مدیر بوت مواجه خواهید شد. این صفحه درواقع مدیر بوت ترجیحی لینوکس مینت است و به شما اجازه می‌دهد ویندوز یا مینت را انتخاب کنید. برای پیمایش بین گزینه‌های این منو از کلیدهای جهت‌نمایی کیبورد استفاده کنید و برای انتخاب سیستم‌عامل موردنظر روی کلید اینتر فشار دهید. اکثر توزیع‌های لینوکسی نیز از GRUB برای مدیریت بوت دوگانه استفاده می‌کنند.